“We hebben samen met onze opa altijd genoten van zijn treintjesbaan”, zeggen Debbie en Franklin. “Maar jammer genoeg is opa er niet meer…”
De opa van Debbie en Franklin, de heer Lourens Pragt, had in vroeger jaren een grote treinbaan. “Die liep door het hele huis, door gangetjes en over bruggetjes, langs een industrieterrein en een rustig bos.”
Maar toen opa wat meer op leeftijd kwam, verhuisde hij naar een kleinere woning, maar de treinen gingen mee! In zijn nieuwe woning kreeg hij een kamer speciaal voor zijn treinbaan, waarmee hij vrijwel altijd druk bezig was.
“Hij heeft heel wat tijd in die kamer doorgebracht! Als hij in het buitenland was en daar iets moois had gezien, probeerde hij dat thuis na te bouwen voor zijn baan en was apetrots als hij het aan de familie en vooral aan ons, zijn kleinkinderen, kon laten zien!”.
Helaas is opa overleden. Zijn geliefde treinen stonden opgeslagen in kartonnen dozen, wat een treurig gezicht was. “Daarom zijn we blij dat we opa’s geliefde spulletjes kunnen doneren aan Stichting Meemaken in Miniatuur en Miniworld Rotterdam. Daar komen ze goed terecht. We zijn er zeker van dat het opa’s wens was dat ook andere grote en kleine mensen zouden kunnen genieten van zijn treinen. We gunnen iedereen hetzelfde plezier als wij ervan hebben gehad!”